LongStreet 25

- Więc dlaczego tam nie pójdziesz? - bąknęła od niechcenia, wpatrując się w błyszczący ekranik swojego Nintendo. Po chwili dupa, wszystko padło. Nintendo is dead.
- Kuso~... - wymamrotała, chowając ś.p. gadżecik do torebki. Zerknęła na Nico.

- bo mi się nie chce a z tym zabijaniem przesadziłem sorry za dużo filmów - nintendo deat - no i znowu brak jakich kolwiek źródeł światła za co ja podarki płace się pytam !!!?

- Cicho siedź, po prostu światła nie ma... - mruknęła, mrużąc oczy.
- Na całym LongStreet wysiadło, pewnie przez ten wiatr. - dodała po chwili, uśmiechając się lekko. O, to była nowość. Dayo rzadko kiedy się szczerzyła to, przyznać trzeba. Usiadła w pozycji kwiatu lotosu, czy jak to tam zwą.

- Uśmiechasz się ,pytam się bo wyczuwam pozytywne wibracje z twej strony

- Nani~? - bąknęła, oczywiście nadając swemu głosu ten Azjatycki wydźwięk. Łał, wyszło jej to doprawdy pociesznie. Przekrzywiła lekko głowę w bok. Zerknęła w stronę żarówki u lampy/żyrandola/czegokolwiek innego, czekając na cud.

- acha rozumiem a teraz mogli by już oddać światło ja chce widzieć ileż można siedzieć po ciemku - powiedział rozkładając się na parapecie przeciągnął ręką po włosach - hej Dayo a co jak to tylko spalona żarówka

//Nie chce mi się przelogowywać xD

I nagle ding! Żarówka błysnęła oczojebnym blaskiem po ślepiach Dayo. Delikatna, złota poświata oblała cały pokój niczym Simbę czy jak mu tam było z Króla Lwa.

- Moje oczyy~- mruknęła, zakrywając oczęta dłońmi. To światło... oślepia.
- Widzisz? Żarówka jest jednak dobra... - dodała po chwili, patrząc na Nico. Rozejrzała się kątem oka.
"Sake, sake. Napiłabym się sake..."

- Aktualnie nie widzę - powiedział odsłaniając oczy ale nadal niezbyt dobrze widząc - jak można tak nagle ,moje oczy - co jak co ale oczy były jednym z jego słabych punktów

Wyszczerzyła się, choć przed jej oczami także latały różnokolorowe plamki.
- Zatrzymać świat, ja wysiadam - mruknęła sama do siebie, patrząc się tępo w bliżej nieokreślony punkt na ścianie.
***
Zerknęła do swojej torebki, z której wygrzebała - tam tam taaam - dwie butelki sake. Skąd je miała? Nie wnikajmy.
- Chcesz? - spytała, po czym nie czekając rzuciła w stronę Nico jedną z butelek.
Tą swoja odkręciła i upiła kilka łyków cudnego napoju.

Złapał butelkę w locie. Położył ją na parapecie, podchodząc do pobliskiej szafki.
- Jedna butelka? To za mało na mój łeb - cóż, Nico zawsze miał jakże niską samoocenę...
Wyciągnął jeszcze dwie butelki sake, złapał tą z parapetu i usiadł na łóżku. 'Swoje' dwie butelki ułożył tuż przed sobą, po czym odkręcił tą od Dayo. Również zaczął pić.

Pokręciła głową, cmokając cicho z dezaprobatą.
- Tylko żebyś mi tu czasem nie padł... - wymamrotała dość niewyraźnie. Wbiła wzrok w ciecz w swojej butelce. 'Zamieszała' ją kilkoma obrotami, po czym pociągnęła kilka porządnych łyków.
Kilka minut później butelka była pusta, a Dayo nieco tępym spojrzeniem wodziła po Nico.

Całkowicie zignorował dziewczynę. Blondynki... Ani się obejrzał, a i jego butelka pustką świeciła. Zerknął na Dayo, wychwytując jej podejrzane spojrzenie. Jego lewa brew zawędrowała w górę. Pchnął w jej stronę drugą butelkę, sam łapiąc za tą, która została.

Z zacieszem na facjacie odkręciła butelkę. Otworzyła ją, by powoli zacząć sączyć jej zawartość. Po upiciu połowy była już nieźle podchmielona, dlatego też odłożyła ją na bok. Zmrużyła oczy.

Nico zaś wypił ja cała i chyba nie był już sobą dwie 0,7 nawet jak na jego łeb to za dużo zdioł koszulkę gdyż poczuł , iż mu gorąco trzymał w ręku pusta butelkę kątem oka patrząc czekająco-dziwnym spojrzeniem na Dayo

Obróciła śmiesznie głowę w bok, przyglądając się Nikosiowi. Uniosła nieznacznie brwi w górę.
- A teraz cię zjem! - wyszczerzyła się głupio, doskakując do Nico.
Karygodne, doprawdy karygodne, powiadam wam!

Na jego twarzy pojawił się fałszywy uśmieszek odrzucił butelkę a teraz gdy Dayo była koło niego pocałował ją przytulają do siebie ,oo jak Nicowi odwaliło po sake to może być nieładnie

Zamrugała ślepkami, gapiąc się na Nico dość dziwnie.
"Odwaliło mu, łaa. Głupia ja, po co mu dawałam sake. Mogłam sama wypić. Baka, baka..."
Nie ruszała się. Mimo niewielkiego stanu podchmielenia nadal była w miarę świadoma tego, co robi i co stać się może. Dlatego też wizja przyszłości nieco ją przerażała...

Co prawda Nico nawet gdy wypił nie miłosierne ilości NIGDY nie zachowywał się jak menel idiocie trafiło się takie coś ,że zawsze jest na wpół świadomy ale nie przestawał jej całować i w dodatku trzymał ją delikatnie tak ze mogła w każdej chwili zrezygnować ,ale perwers przecie w połowie wiedział co robi

Nagle coś do niej dotarło. Wyprostowała ręce, odpychając od siebie Nico na długość swych ramion.
- Nicoo...? - mruknęła, mrużąc nieznacznie lewe oko.
Zamknęła oczy. Jej własne myśli kłóciły się ze sobą. Ale kto by tam teraz wnikał do umysłu wariatki...?

Przygryzł lekko dolna wargę przekręci lekko głowę nadal mia ten dziwny i opanowany wzrok - tak ?? - kulturalnie odpowiedział nie mówił jak by był pijany

Otworzyła oczy, wbijając w Nicolasa zimne spojrzenie. Dawno się tak na niego nie patrzyła...
- Co ty, do cholery, robisz? - spytała, starając się na w miarę spokojny ton. Stężenie krwi w jej alkoholu gwałtownie wzrosło. Możliwe, że Dayo wytrzeźwieje baaardzo szybko.

Szła ulicą okryta jakimś dziwnym płaszczem wykradzionym z jej "starego miejsca zamieszkania". Była skołowana, ale i szczęśliwa, nareszcie się uwolniła! Szła szła i szła i w końcu zauważyła jakąś żywą miejscówkę (>D). Skierowała się do drzwi, zapukała delikatnie i niepewnie.

- całuję cie , myślałem ze to oczywiste - skupił sie na jej oczach - dawno sie na mnie tak nie patrzyłaś - zdziwiło go to - a co ty byś chciała robić?? hmm

Zmrużyła oczy. Natychmiast odwróciła wzrok na drzwi, słysząc pukanie.
"Alleluja! Ten-Na-Górze się nade mną zlitował!"
- Nie otworzysz...? - spytała, całkowicie urywając dotychczasowy temat.

Zapukała trochę głośniej, przecież wiedziała na pewno, ze ktoś tam żyje!
-No otwierać..- pomyślała w duchu