LongStreet 25

Zdziwiona usiadła na jednym z miejsc i patrzy na Dayo
-A mogłabym się dowiedzieć trochę o tej... okolicy?- spytała lekko zmieszana i zawstydzona

Podniosła się i zaczęła grzebać Nicolasowi po biurku. Nagle wyciągnęła z jeden z szuflad mapę Blackhole i okolic. Podlazła do Atheny.
- Tu jest całe Blackhole, a tu mniej więcej znajdujemy się my... - wskazywała poszczególne elementy na mapce mocno zastruganym ołówkiem.
- Natomiast tutaj są tereny watahy... - dodała, zaznaczając kółkiem dość duży teren w lesie.
- Kiedyś tutaj i tutaj były inne gangi, lecz rozpadły się i normalne wilki zajęły te tereny. - to zdanie powiedziała dość cicho, mrużąc oczy.

Wpatrywała się w mapę, ale po chwili przeniosła wzrok na Dayo
-Czemu ściszyłaś głos? Są aż tak nieprzyjazne?- Wróciła wzrokiem do mapy

Westchnęła cicho, opierając się plecami o ścianę.
- Nie. Po prostu to głównie przeze mnie jeden z gangów upadł. - mruknęła, wbijając wzrok w podłogę.
- Nie nadaję się na lidera... - dodała, właściwie sama do siebie.

Już po momencie stała tuż przy Dayo wpatrując się w jej twarz z zaciekawieniem
-Na lidera? Byłaś liderem gangu? Co się właściwie stało?- zasypała dziewczynę gradem pytań

Zerknęła na dziewczynę.
- Tak, byłam liderką najpierw Zmarzniętych Serc, później Płomiennej Błyskawicy. - mruknęła, osuwając się po ścianie. Usiadła na podłodze, podciągając kolana pod brodę.
- Podczas mojej nieobecności Zmarznięte Serca rozpadły się. Postanowiliśmy odnowić watahę, jednak ta po kilku tygodniach upadła. Z resztą nie tylko moja. Dwie inne także się rozpadły. Ci, którzy chcieli złączyli się ponownie, formując jedną watahę. O ile dobrze pamiętam, to liderką jest Ran. Natomiast cała reszta zaszyła się w mieście bądź została włóczęgami... - dość szybko zakończyła swój monolog. Nie lubiła wracać do przeszłości. Objęła nogi rękoma, przyjmując typowo emowatą pozę. Lubiła tak siedzieć.

Usiadła obok niej
-Przepraszam, że cię o to wypytuję.. Nigdy nie spotkałam się z czymś takim, ani nawet nigdy nie spotkałam innych zmiennokształtnych...- powiedziała cicho

Na jej twarzy nigdy jeszcze nie zagościł tak wymuszony uśmiech, jak teraz.
- Nie no, nic się nie stało, nie? - uniosła nieznacznie lewą brew w górę.
- ...Ale teraz już znasz dwóch zmiennokształtnych, o.

Nagle, ni z tąd, ni z tamtąd przytuliła dziewczynę
-I za to wam dziękuję- szepnęła

- Ja też chce - powiedział podchodząc do dziewczyn w drodze zmieniając się w czarnego wilka usiadł przed nimi -buu

Zaśmiała się cicho, spoglądając na Athenę. Odsunęła się od niej dyskretnie, nachylając się nieznacznie nad Nico.
- A ja chcę księdza z bajki - wyszczerzyła się dość ironicznie i podrapała go za uchem.

Roześmiała się wesoło
-Jesteś uroczym wilkiem- powiedziała do chłopaka z uśmiechem

Na słowa ath zmienił się w ludzia - dziękuje - łał on zna takie słowo a co to się stało

Zmrużyła oczy, prostując się. Spojrzała najpierw na Nico, a później na Athenę.
- No too... co teraz?- spytała, szybko przerzucając wzrok z chłopaka na dziewczynę i na odwrót.

-Ja nie wiem- wzruszyła ramionami i przekrzywiła głowę, jej kitki zabawnie zafalowały
-Ja tu pierwszy raz jestem-

Zawiesiła wyczekujące spojrzenie na Nicolasie. Ona nie miała weny twórczej, Athena jest tu nowa. So Nico, we all count on you!

- Nie licz na mnie po 3 butelkach sake mam we łbie perwersyjne myśli i nie mam zamiaru się z wami nimi dzielić

-Mówisz o tym czymś w butelce? Jak można to pić?- spojrzała sceptycznym wzrokiem na Nicolasa

- Normalnie - odparła beznamiętnie, siadając na łóżku. Oparła dłonie na kolanach, spoglądając to na Ath, to na Nico.

- Dayo rusz łaskawie dupę i choć gdzieś muszę ci coś powiedzieć - powiedział rzucając w nią kurtką sam założył swoją koszulkę ,bluzę i kurtką a najważniejsze dwie pary rękawiczek i wyszedł

Spojrzała za nim z miną typu 'ಠ_ಠ'. Zerknęła na Ath.
- Gomene, ale nie mogę go zostawić samego. Jeszcze się potnie żelkiem Haribo albo co. On jest nieprzewidywalny, więc... - zaczęła, ale nie skończyła. Złapała za kurtkę.
- Sayo~ - rzuciła tylko i wybiegła za tym wariatem.

[z/t]

-eeeee- rozejrzała się, pięknie.... zostawili ja samą!
Westchnęła cicho i zmieniając się w wilka ułożyła się w kłębek. Pysk ułożyła na łapach i tak leży
Znudziło ją to, wiec w końcu wstała i wyszła pod postacią wilka.

Wbiegł położył Dayo na łóżku przykrył ją kocem a sam poszedł po buteleczkę wody utlenionej i bandaż siadł na krześle obok łóżka gdzie leżała Dayo wylał cała butelkę wody utlenianej myślał ze zwariuje z bólu bo idiota pomylił buteleczki w tej co on wziął był ocet auu

Dayo wciąż trwała w błogim letargu. Jakby ktoś nie zauważył to ocknęła się. Tyle tylko, że teraz... spała. No cóż, bywa i tak. Zacisnęła mocniej powieki, słysząc syk chłopaka. Mimo wszystko nadal trwała niemalże w bezruchu.

Rana była głęboka i docierała do kości kiedy ocet dostał się dalej Nick darł się jak by go ze skóry obdzierali - shit - sam siebie torturuje inteligentny człowiek