LongStreet 25

Podrapała się prawa łapą po łbie. Wyglądało to doprawdy... pociesznie. Cóż.
- Hm, chyba jest... - mruknęła, wyciągając się leniwie na dywanie. Ułożyła łeb na wyciągniętej tuż przed sobą prawej łapie. Zerknęła na Nico.
- Kurde, tak leżąc czuję się jak jakiś... pies - bąknęła nagle, przerywając ciszę. Majtnęła ogonem, przeciągnąwszy się.
Och, coś chrupnęło! No tak, Dayo te dziewiętnaście zim na karku ma, zaś fakt jak dotąd wyglądała jej egzystencja, sprawił jedynie iż ta, zarówno z wyglądu jak i wnętrza, zdawała się być o wiele starszą niźli była naprawdę. Cóż, tak też bywa.

- To się zmień bo też tak wyglądasz - powiedział zawsze był prawdo mówny - zawsze mówiłem co myślę to chyba źle nie??

Zmierzyła go wymownym spojrzeniem. Odwróciła szybko wzrok na swoją łapę. Nie namyślając się długo rozdarła bandaż. Zmrużyła oczy, przyglądając się nieźle poharatanej łapie.
- Huh. Doba, w sumie... - dźwignęła się na łapach do pozycji siedzącej, podczas gdy sierść powoli odpadała od jej ciała. Po chwili w powietrzu latał deszcz kłaków, które - o zgrozo - szybko znikły. Spojrzała na Nico kątem oka, podnosząc się z dywanu.

- czipsa? - zawołał wżerając właśnie ledwo otwartą paczkę spojrzał na swoja gitarę - chyba mi się nie chce grać nie??

Wzruszyła nieznacznie barkami. Przez dłuższą chwilę przełamywała swą wrodzoną nieśmiałość - o ile ona u Dayo w ogóle występowała - by po chwili przysiąść na brzegu łóżka. Zerknęła na paczkę, kręcąc nieznacznie głową.
- Ee, danke - wymamrotała. Jej wzrok powędrował za wzrokiem Nico, tu czytaj zatrzymał się na gitarze. Nie mówiła nic, czekała na jego reakcję.

- dobra ,dobra rozumiem - odłożył czipsy ,oblizując palce.Ruszył swój szanowny zadek w kierunku gitary stojącej w rogu pokoju.Wziął ją i wrócił na łóżko - oke co mam zagrać - powiedział pobrzdąkując w celu sprawdzenia czy owa gitara się nie rozstroił

Ale przecież ona nic nie mówiła! No cóż.
Przez chwilę myślała, jednak coś to myślenie jej nie wychodziło. Trudno, bywa i tak.
- Hm. Nie wiem, zagraj co chcesz... - lekki uśmiech rozjaśnił jej twarz.

- hmm no nie wiem może party in the USA nawet fajne mi się wydaje - zaczął grać sama melodie nie chciało mu się śpiewać - i jak może być

Od razu zapaliła się jej lampka 'Hania Montania'. Siłą powstrzymała się od parsknięcia śmiechem, a jedynie uśmiechała się lekko.
- Nie no, może być - powiedziała, kątem oka wyglądając za okno.
"Kuso. Jaka ciemnica~"
Pf, i co ona się tak dziwi? W końcu to jesień, o tej godzinie to oczywiste, że zaraz będzie noc. Odwróciła wzrok na Nico.

- oki - zaczął grać dalej - i znowu pzrestał - ciemno co się patrzysz to naturalny porządek - zaczął grać basket case

- No wiem. Jestem głupia, ale nie aż tak bardzo... - bąknęła, przechylając się w tył. Zaowocowało to przejściem ze stanu horyzontalnego w wertykalny, który przejawiał się zmaksymalizowaniem powierzchni oddziaływania Dayo na wyrko. Czyli po ludzku - bezceremonialnie wyciągnęła się na łóżku tak, jak siedziała.

skończył grać położył gitare przy ścianie i zapadły egipskie ciemności
- yyyyyy ciemno było na dworze czemu jest u mnie w pokoju - nagle coś go przygniotło - yy nie wiem jak to powiedzieć ale leżysz na mnie Dayo i to centralnie mi na kolanach - on siedział na tym łóżku

Momentalnie poderwała się do siadu i omal co nie spadła z łóżka. Zara,z skąd się tam wzięły jego kolana, przecież wcześniej tam było tylko łóżko! Mf.
- Gomenesaaaai~- zawyła niemalże.

- przepraszasz ze przywaliłaś czerepem w ścianę czy za to że cie od niej odbiło - nie przeprasza się za walnięcie chłopakowi na kolana

Wymamrotała coś niewyraźnie, choć dało się zdefiniować kilka obelg rzuconych w niewiadomym kierunku. Możliwe, że do siebie.
- Mh. Ja już tak mam, powinieneś to wiedzieć. Taki odruch - mruknęła, przekrzywiając nieznacznie głowę bok. Kompletnie straciła orientację i nie wiedziała, czy patrzy się teraz na Nico, czy może na ścianę. Cholera, ale tu ciemno.

- Yyy a tak wogule to gdzie ty teraz jesteś bo nie wiedzę -

Nie wiadomo jakim cudem dostała się do swojej torebki. Wygrzebała z niej... Nintendo. Otworzyła klapkę, a niewyraźnie światełko błysnęło i jej, i Nicolasowi po oczach.
- Kusooo, zaraz bateria padnie... - warknęła sama do siebie.
Ale przynajmniej dało się coś zobaczyć.

- to nie dobrze jak jest szansa że znajdziemy w tym pokoju latarkę albo świeczkę - to chyba raczej nie możliwe

Wzruszyła nieznacznie barkami.
- To twój dom, ty wiesz, gdzie znajdują się tego typu rzeczy... - wymamrotała, odwracając wzrok na okno. Deszcz pruł z prędkością tsunami.
Aż dziwne, że okna jeszcze nie wybiło.

-w takim razie ja w domu takich rzeczy nei posiadam -jak zwykle

- Bosko - bąknęła, mrużąc oczy. Położyła Nintendo na łóżku, wpatrując się w blade światełko i powoli migające napisy, czy raczej japońskie krzaczki.
- Too... co robimy? - uniosła nieznacznie brwi w górę.

- siedzimy i czekamy aż się bateria wyczerpie, chyba że masz lepszy pomysł hmm??- powiedział z pozytywna miną

Westchnęła głucho, rozejrzawszy się. Zmrużyła mocniej oczy. Oj, to chyba wchodzi jej w nawyk.
Wzdrygnęła się nieznacznie, gdy miarowy szum deszczu przerwała uderzająca o okno sporawa gałązka. Wymamrotała coś niewyraźnie.

Podszedł do okna uderzył pięścią w parapet widząc rozświetlony instytut - chce tam iść i powybijać ich tak by było fajnie nie??