Park

-Wilki to syf? Dzięki nim zarabiam. - rzekła tak, jakby nie słuchała sama siebie i spojrzała w niebo, rozejrzała się, a potem westchnęła, zakrztusiła się dymem i przesunęła na koniec ławki dalszy od Nestora. - Robi się późno. Wybaczy pan nieuprzejme pytanie... nie ma pan rodziny? - zapytała zainteresowanym tonem, choć nie obchodziło jej to w cale.

-Nie mam wszyscy nie żyją-Odpowiedział obojętnym tonem,i zgasił papierosa kiedy zobaczył że dziewczyna się krztusi.

I jej wzrok znów powędrował na mężczyznę. - Smutne, współczuję panu. - powiedziała i dopięła kołnierz dresu do końca, a potem ponownie umilkła na dłuższą chwilę. - Widuje pan co robią genetycy? - zapytała poważniejszym tonem.

-A co panią tak to interesuje...myśli pani że wydam pani coś co oni tam robią co?-Powiedział spokojnie i wstał rozciągając.-Niby mógłbym i mógłbym powiedzieć jaka jest moja prawdziwa praca ale czy pani i tak by w to uwierzyła?-Spytał strzelając sobie z karku.

-Gram w gry komputerowe, więc pewnie uwierzę we wszystko. - wyszczerzyła się patrząc bystrym wzrokiem. - Do niczego nie zmuszam. Pomyślałam, że to ciekawszy temat do rozmowy.

-Więc powiedzmy że owym genetykom nie udał się eksperyment...a ciekawy musi być gdyż ponoć udało im się stworzyć mieszankę człowieka i jakiegoś zwierzęcia-Zaczął zabawnie gestykulować dłońmi.-Ale jak to zawsze bywa,coś się spieprza i eksperymenty uciekają...och nie-Złapał się za twarz-Ale wtedy przychodzi pomoc w postaci mnie i innych takich jak ja którzy maja się pozbyć eksperymentu i zatrzeć po nim wszelkie ślady...i co podoba ci się ta wersja?-Spytał ją spokojnie.

W tym momencie Ran mina zrzedła. - No to nieciekawie... - powiedziała powoli. - Mam się bać? - zapytała patrząc w oczy mężczyzny. - W końcu pracuję w lesie. - dodała szybko.

-Raczej nie, po prostu zmienił bym miejsce pracy bo las może zostać zamknięty i objęty kwarantanna mieszkańcom się w mów że uciekło parę szczurów z jakimś syfem i sie ludziom odechce wchodzić do lasu.A zresztą nawet jakby sie dowiedzieli prawdy to by ich chcieli wykończyć ludzie się boją czegoś nieznanego,niedługo dostaniemy bardzo dobry sprzęt do polowań oraz szukania ich po mieście...znowu poleje się krew-Wzruszył ramionami,jakby już naprawde był przyzwyczajony do tej roboty i bardzo wprawiony w owy biznes.

Dziewczyna westchnęła głęboko z krzywą miną. - Niedobrze, niedobrze, cały biznes rodzinny mamy w lesie. - rzekła myśląc szybko.

-Więc trzeba sie spakować, przykro mi że zabieramy ci miejsce do zarabiania pieniędzy ale takie życie-Wzniósł ręce w geście oznaczającym ze już nic nie da sie z tym zrobić.-Nie lubię tej roboty.Wyciąganie trupów z lasu w czarnych torbach heh...-Załamał ręce. Nagle odezwał się dźwięk jego komórki,odebrał i skinął głową po czym się rozłączył.-Wybacz ale już muszę znikać,wiesz robota i takie tam.-Wziął plecak-Trzymaj się i uważaj tam w lesie-Pomachał jej na pożegnanie i pobiegł do wyjścia z parku.

Odprowadziła człowieka wzrokiem, rozejrzała się jeszcze, westchnęła. W końcu wstała i szybkim krokiem, znów z poważną miną ruszyła ku innemu wyjściu z parku, a potem skierowała się wprost do obozu gangu.

Było dość ciemno, a spory park oświetlała tylko jedna, nie rozwalona jeszcze latarnia. Jej wodnisty promień oblewał ściężkę, którą dzielnie kroczyła ruda otulając się płaszczem i patrząc pod nogi.

Czarny terenowy samochód marki GMC czekał obok wyjścia z parku.W środku siedziało 2 mężczyzn. Każdy z nich czekał na dziewczynę która wyjdzie z parku,zaczął padać delikatny deszczyk.-Jeśli informator nas wystawił,dorwę i go zabije-Powiedział kierowca ubrany w luźne ciuchy,wszyscy byli tam tak ubrani,na wypadek gdyby ich ktoś zobaczył wina spadnie na miejscowe gangi które mogły porwać dziewczynę żeby ją zgwałcić...Młoda,biała siedemnastka nocy w parku rarytas dla napalonego,młodocianego gangstera.Z samochodu dobiegała głośno muzyka kawałka La Coka Nostry "Soldier's Story",każdy był już gotowy na akcje.

Do jej uszu doszły dźwięki przypominające muzykę. Siri nie zdziwiła się zbytnio, poprostu ktoś słuchał jej głośno. Sama też często zamykała się w mieszkaniu i puszczała na "full" rocka poczym tańcowała siadła na kanapie i miała w nosie cały świat i oburzonych sąsiadów. Deszcz zaczał siąpić i dziewczyna przyśpieszyła nie chcąc zmoknąć.

-Dobra idzie-Powiedział nestor wychodząc z samochodu,i idąc za dziewczyną która szła chodnikiem koło parku.Terenówka przejechała na róg ulicy i tam czekała Nestor szedł spokojnie za dziewczyna.Nie widziała go,na głowie miał kaptur przyśpieszył trochę kiedy była już przy terenówce,drugi otworzył bagażnik i czegoś najwyraźniej szukał.Nestor podbiegł do niej i uderzył ją mocno w tył głowy,a drugi założył jej wełnianą torbę na głowę tak że nawet nie zobaczyła ich twarzy.Nestor złapał ją za nogi,drugi za ręce i szybko wrzucili do bagażnika nawet nikt nie zauważył.Weszli do samochodu-Szybko poszło-Powiedział Nestor.-Jedziemy do Motelu...mam nadzieje że tam już wszystko przygotowane-Samochód ruszył...

Dziewczyna nieprzytomna, na chwilę ockneła się i otworzyła bursztynowe oczy. Jej oczą ukazala się...pustka! Nic tylko czerń. Zaczęła panikować. Krzyknęła.

Jechali dalej...muzyka zagłuszyła jej krzyki...

Dziewczyna wyczuła zapach jednej z członkiń watachy. Mieszał się z ochydnym smrodem spalin. PRzeklęła cicho. Zaczęła biec za ochydnym smrodem samochodu. Kiedy zniknęła wszystkim z oczu zmieniła się w wilka. Nie była duża, więc możnabyło pomyśleć, że to pies.

Wstała z ławki potrząsając nerwowo głową.
Po chwili zauważyła terenówke.Do jej uszu powoli napływała muzyka dochodząca z samochodu.Ruszyła w stronę niego.Po minucie była blisko jezdni i prawie już przechodziła przez pasy , ale nagle auto przejechało przed nią.Spojrzała się na siedzących w środku chłopaków z oburzeniem i szybko przeszła przez pasy.

Tanatos, nieświadom zaistniałej sytuacji, nieśpiesznym krokiem szedł przez ścieżkę z rękoma w kieszeniach czarnej, skórzanej kurtki. Wzrok miał wbity przed siebie, myślami wiele mil stąd, stanął dopiero gdy obok niego przejechała terenówka. Chłopak uniósł lekko prawy łuk brwiowy, spojrzawszy za samochodem. Zero gustu muzycznego.. przeszło mu przez myśl, gdy jego uszu doszła muzyka bijąca z pojazdu. Nadal nieświadomy co tu się przed chwilą działo, usiadł na pobliskiej ławce, nie zwracając uwagi na siąpiący deszcz.

Mia wybrała się na spacer do parku. Minęła właśnie dziewczynę przechodzącą przez pasy, która właśnie opuszczała park. Lekki deszczyk moczył jej włosy i ubranie. Nie zwracała na nic uwagi, szła ścieżką zmierzając do wypatrzonej wcześniej przez siebie ławki. Ściemniało się. Przy takiej pogodzie park wyglądał dość mrocznie. Sylwetki ludzi były rozmazane. Trudno było dojrzeć ich twarze. Przyśpieszyła i zaraz znalazła się przy ławce. Usiadła i zamknęła oczy. Chciała pomyśleć.

Pojawienie się kolejnej osoby w parku wyrwało chłopaka z zamyślenia. Wprawdzie przez panujące ciemności widział jedynie zarysy postaci Miakody, acz łatwo mógł się domyślić iż była dziewczyną. Zajęła ławkę nieopodal jego, lecz ten już po dwóch minutach stracił chęć do dalszych obserwacji nowo przybyłej. Pochylił się nieco, opierając głowę na ręce, zgiętej w łokciu i położonej na nodze. Drugą ręką sięgnął do kieszeni, wyciągając z niej paczkę papierosów i zapalniczkę.

Dziewczynę wyrwał z zamyślenia dźwięk zapalniczki. Dopiero teraz zauważyła chłopaka który siedział nieopodal na innej ławce. Znudziła ją już samotność. Chciała jakoś przyciagnąć uwagę chłopaka. Może jest bardziej rozmowny niż reszta przebywających tu ludzi-pomyślała i zaczęła go obserwować.

Tanatos w milczeniu wyciągnął jednego papierosa, pudełko z ich resztą na powrót wkładając do kieszeni. Puste, błękitne oczy chłopaka spotkały się z oczami Miakody, gdy ten odpalił zapalniczkę. Co prawda był przyzwyczajony do tego, że ktoś go obserwuje. Lecz zazwyczaj spojrzenie z jakimi się spotykał przepełnione były szyderczością, politowaniem, nienawiścią, czy też niekiedy strachem bądź odrazą. Te jednak było inne. Całkiem.. naturalne. Chłopak nie spuszczał wzroku z owej dziewczyny podpalając papierosa, ani też wtedy gdy wkładał go do ust. Szary, śmierdzący dym wydostał się z ust młodzieńca, gdy ten odetchnął przymykając na dłuższą chwilę oczy. Nadal nie poruszył się nawet o milimetr, w stoickim spokoju paląc. Nic nie sygnalizowało tego, co chłopak zamierzał robić. Cóż, co jak co, acz Tanatos był nieprzewidywalny. Stuknąwszy palcem o papierosa, tak, by pet skruszony opadł na trawę, wsadził go ponownie do ust, podniósłszy się na nogi. Nieśpieszne kroki skierował ku Miakodzie, by w końcu przystanąć przed nią.
- Witaj, nieznajoma - ozwał się lekko ochrypniętym głosem, wyciągając ku dziewczynie dłoń.
W kącikach ust chłopaka czaił się delikatny uśmiech.