Zaciszne Leśne Miejsce

- hej nie przytulaj się tak do mnie bo się podniecę - powiedział odgarniając dayo od siebie jedną ręką a drugom w górze trzymając sake - baka chyba nie sądzisz że ci to oddam

Parsknęła opętańczym śmiechem.
- Dawaj to, podzielimy się! - pisnęła przez śmiech, po czym w końcu wyrwała mu butelkę. Przytuliła się do niej.
Normalnie to nie wyglądało...
- Dobra. No to... trzeba by skombinować skądś jakieś kubki jednorazowe. - wyszczerzyła się, po czym - nadal trzymając sake przy sobie - zaczęła grzebać w torebce. W końcu znalazła *Ciekawe tylko, skąd je miała...*. Rozlała po równo. A że ręka jej się trzęsła trochę wylądowało na ziemi.

- weś weś dobra zal mi cie żeby takie sake rozlać - po prostu brak mu słów - widać że źle znosisz alkohol

Udała, że się focha.
- No wiesz, żeby zabrać dziewczynie alkohol i się nie podzielić... - wytknęła mu język, kręcąc głową z udawaną dezaprobatą.
- Nie, to nie. Reszta w butelce moja - wyszczerzyła się, po czym wypiła sake duszkiem.
Chwilę patrzyła się tępo w ścianę, by odsunąć butelkę. Trochę tam jeszcze tego zostało. Wymamrotała coś niewyraźnie pod nosem.
Dawno nie piła...

Przyszedł jako brązowy wilk z dziwnym naszyjnikiem na szyi wyglądem przypominającym fiolkę z jakimś zielonym płynem. Obrócił się do tyłu spoglądając na wejście z tyłu:
- Cześć, jestem Aki... - powiedział po namyśle patrząc na tą dwójkę. - A wy? - spytał szybko.
Wskoczył na skałkę, po czym wyskoczył w powietrze przemieniając się w człowieka i lekko wylądował na nogach:
- A tak a propos to coś dziwnego mnie goniło, może wiecie co to? Wyglądem było jak małpa...

Już nieco podchmielona zerknęła na wilka, później chłopaka. Aki. Przez chwilę to imię kłębiło się jej po łbie. Jakby już je gdzieś słyszała. No i ten koleś dziwnie znajomo wygląda.
Ale to mogą też być skutki sake.
Przeciągnęła się, aż usłyszała ciche strzyknięcie kości. Krzywy uśmieszek wpełzł na jej twarz.
- Oha... ohayo! - powiedziała, nieco niewyraźnie.
- Dayo sem. A ta mał... małpa to... to nie wiem.

Pod postacią wilka, wbiegła do jaskini i wpadła na Aki'ego.
-Szia, sajnálat, sajnálat. Nem akartam, tényleg, de valahogy kijött azt. Tényleg, sajnálat.-zaczęła się tłumaczyć w innym języku i dopiero po chwili otrząsnęła się, zauważając że jest w gronie ludzi. Podkuliła ogon i zmierzyła ich czerwonymi oczyma. Jak jej coś zrobią? Jak ją zabiją? Serce zaczęło jej szybciej bić gdy nachodziły ją tego typu myśli. A może są to Ci ''inni'' i zrozumieją ją? Oby...

Spojrzał na Kanime z dziwnym uśmieszkiem na twarzy po tym jak na niego wpadła:
-Baka!- krzyknął na nią z miejsca w którym leżał po przewruceniu- Uważaj jak chodzisz! Kim jesteś i co tu robisz?

Zerknęła na nową. Co tu do cholery takie zbiorowisko się robi? Uniosła nieznacznie lewą brew w górę. Powoli trzeźwiała, trzeźwiała. Ale do końca wytrzeźwieć niezbyt mogła. Zerknęła na Akiego.
"Baka."
Przez chwilę doszukiwała się znaczenia tego słowa w tym swoim pustym łbie. Po chwili do niej dotarła - to przecie po japońsku. Kopnęła pustą butelkę, a ta powoli potoczyła się pod ścianę.

//Nie ma to jak alkoholicka wena twórcza xD //

-No ale ja nie chciałam no, sajnálat.- wymruczała wciąż z innym akcentem. Po chwili potrzepała lekko łbem, jakby obudzała się ze snu i ponownie rozejrzała się dookoła. Jak ją zrozumiał? Cy oni też byli ''inni''? Uśmiech powrócił na jej pysk, poprzedzony wyrazem niejakiego zadowolenia. Przez chwilę się koncentrując, zamieniła się w swoją ludzką postać. Przeczesała palcami sterczącą na wszystkie strony grzywkę i dopiero teraz zaświtało jej, że wypadałoby się przedstawić.
-Kanime...i jeszcze raz prze...-zająkła się i zaczęła szukać w tym swoim pustym łbie odpowiednika tak dobrze jej znanego ''sajnálat''. Zaczynało się na prze....-Przepraszam!-wykrzyknęła tak głośno, jakby Mont Everest odkryła.

Przeciągnęła się, kątem oka obserwując dziewczynę. Oj, coś się dużo nas tu robi.
Widząc, iż Kanime jest jedną z nich (Co jak co, ale po sake Dayo zawsze myśli wolniej) skinęła jej krótko głową.
Po chwili przybrała swą wilczą postać. Sierść na jej karku sterczała nienaturalnie na wszystkie strony. Przygładziła ją leniwie łapą. Po chwili zwróciła się do dziewczyny.
- Dayo jestem. - powiedziała po prostu.
- To jest Ni... Nico - tu wskazała łapą na Nikosia - A to - Aki.
Ot, po prostu bezceremonialnie wszystkich przedstawiła.

Trzymając ręce w kieszeniach Amy ukazała się wśród drzew. Podchodząc do obcych spoglądała nie ufnie na ich twarze. Gdy już dotarła powiedziałam.
- Hey - z niewinnym uśmiechem spojrzałam na Dayo, a potem na jej butelkę.
- Sake - spojrzałam jeszcze raz na butelkę pożądanym wzrokiem. xD

Przesunęła językiem po lewej stronie pyska. Dobra, sake już praktycznie do reszty wywietrzało z jej krwi.
- Ano, sake. - szczeknęła, o ile można tak to nazwać. Majtnęła ogonem, po chwili owijając go wokół łap.
- Moje. I już nic nie ma.

Zaśmiała się cicho, szaleńczo. Usiadła przy ścianie skały i wpatrzyła się w Dayo.
-A co to sake?-spytała z ciekawością małego dziecka a jej oczy na chwilę zabłysły.
-Szia.-powiedziała po chwili, gdy zauważyła dziewczynę. Oj tak, Kan zawsze miała spóźniony zapłon.

Spojrzała na Nestę(jbc. to mój pies xd).
- a dla nas już nic nie ma - pogłaskała sukę i spojrzała na Kanime.
- Szia? Eee... Nie dziękuje? A tak poza tym to jestem Amy, a to moja suczka Nesta. - poklepała Nes. po łbie.
- Sake to japoński alkohol ryżowy tak? - spojrzała pytająco na Dayo.

-Szia to cześć po węgiersku. Wybacz, to z przyzwyczajenia.-wymruczała trochę dziwnie i spojrzała na psiaka a potem na Amy. Czy ona też zaliczała się do ''innych''?
-Kanime.-przedstawiła się po chwili i westchnęła cicho.

Spojrzała na Kanime.
- wow znasz węgierski? Jesteś z Węgier? Suuuper! - uśmiechnęła się szeroko. Swój wzrok przeniosła na Dayo, a potem z powrotem na Kanime.
- A od jak dawna tu jesteś? Hm...

-Tak, jestem z Węgrzech, ale to całkiem nieistotne.-mruknęła i usiadła podciągając kolana pod brodę.
-Hmm...od wczoraj? Przedwczoraj...sama nie wiem....Czasami tracę poczucie ...Temne.-powiedziała, znów zapominając słowa ''czas''' Ach Kanime, Ty pusty łbie...-A Ty?

- Ja? Od ilu? 5 godzin? - zaśmiała się siadając koło Kanime i wtulając policzek w sierść Nesty. - Jak widać od hm... not old - zaśmiała się - aj za to jestem z Anglii i często zapominam słów.

-Uczyłam się angielskiego w szkole.-uśmiechnęła się lekko i pogłaskała Nestę po łbie.-Najgorzej jest wtedy kiedy na kogoś wpadniesz i zaczynasz nawijać jak głupia a on tego nie rozumie...-zaśmiała się cicho i spojrzała kątem oka na Aki'ego.

Zaśmiała się głośno.
- masz rację, bo wtedy wychodzi się na idiotkę... - uśmiechnęłam się i po chwili krzyknęłam.
- Nesta przestań - skarciłam suczkę, gdy ta niebezpiecznie blisko znalazła się przy Kanime z wywalonym językiem.
- hm... chyba cię polubiła - uśmiechnęłam się szeroko.


*musze iśc, pa :* *

Uśmiechnęła się lekko i zaczęła drapać suczkę za uchem.
-Zawsze chciałam mieć jakiegoś zwierzaczka...ale raczej bym się z nim nie dogadała.-skrzywiła się lekko na myśl, że sama jest w pewnym sensie zwierzęciem.-z pewnością uznałby mnie za swojego najgorszego wroga...Taki niestety mój los.-ciągnęła nadal z innym akcentem.

Spojrzał na Kanime po czym na pozostałych:
-Eeee! Zbiorowisko! Przyszedłem tu tylko do Dayo, a wy mi tu sie schodzicie jak niby nindy nic.- przemienił się w wilka i włosy na karku mu się aż uniosły od tego napięcia-I co? Może jeszcze pare innych osób sie zlezie?- warknął w kierunku Kanime.
Podszedł do jakiejś dziwnej skałki i połorzył sie na niej.

- Tiia no dobra - dwie szklanki sake było przed nim no to lu i wypił ale nadal nie był pijany od razu przestało go boleć - wypierdalać naw aki może zostać bo sam z Dayo się niebezpiecznie czuje - podszedł do rozpierdalacza czołgów wziął w ręce -a teraz aki dokończy ..

Zszedł ze skały i popatrzył na Nico'sia:
-Nikolasie...Ekhm...Ekhm...-powiedział do niego, po czym po roztwierał chwile usta aby nabrać akcentu. Sięgnął do swojego małego woreczka ninja przy nodze i wyjął coś dziwnego.- No a więc, zaczynamy... Rozpierdolę was!!!-Krzyknął po czym zaśmiał się opętańczo.