Parter

Dom znajduje się na lekkim zboczu. Ogród jest piętro niżej niż reszta mieszkania. Wyjście do ogrodu jest pomiędzy kuchnią a salonem.

Drzwi na lewo-przedpokój
Drzwi za schodami-łazienka
Za zakrętem na lewo-kuchnia połączona z salonem.
Za zakrętem w prawo-dość duża wnęka. Kanapa na dalszej ścianie(dalej od schodów), telewizor w ścianie(tej bliżej schodów)


_______________________________


Cris w drodze do mieszkania, jeszcze w lesie zamienił się w człowieka. Powoli doszedł do mieszkania. Wyjął klucze, otworzył drzwi, wyjął klucze z zamka, zostawił klucze na wieszaku i wyszedł do ogrodu. Ne zamykał za sobą drzwi na zamki.


//Ten opis to jak by ktoś się czepiał.

Serisha odc powoli i cicho ulicą wciąż odwracała się patrząc czy nie idzie za nią ktoś z Genetic. Nie udał jej się ten włam, szlag! Usłyszała za sobą czyjś biegł więc skręciła wprost na werandę domu. Popchnęła drzwi, które o dziwo! otworzyły się. Dziewczyna ostrożnie i bezszelestnie weszła do środka. Zamknęła drzwi a już po chwili mogła usłyszeć czyjś bieg i krzyki "Pobiegła dalej!". Odetchnęła z ulgą i dopiero teraz rozejrzała się po wnętrzu. Trzeba ukryć się gdzieś gdzie nie będzie jej widać a ona będzie widziała każdego.

EDIT:
Serisha wyszła do ogrodu.

Cris zszedł powoli na dół z sypialni. Zmienił postać na człowieka. Poszedł do kuchni. Wyjął z lodówki butelkę wody. Wypił ją całą w sekundę. Usiadł na kanapie i włączył jakiś kanał popularnonaukowy.

A jeśli spróbuje powiedzieć tym wariatom? Wolała się upewnić, więc zaczęła się skradać do niego wysuwając do połowy pazury. Po chwili zatopiła kły w jego łydce i zaczęła ciągnąć do siebie.

Gdy zaczęła go ciągnąć wilczyca ten ją kopnął drugą nogą.
-Puszczaj!-wydarł się Cris do wilczycy. Co chwilę kopał ją drugą nogą by go zostawiła.

Niczym pies wilczyca udanie unikała kopniaków Crisa i ciągnęła coraz bardziej by zaraz potem zrzucił go z kanapy. Stanęła łapami na jego i zamieniła się w człowieka.
-Nie waż się skontaktować z Genetic.
Tan nim znów stała wadera i przyniosła mu z ogrodu, z zarośli pokrzywę w pysku. Oczywiście odpowiednio ją złapała. Dotknęła go liśćmi o nogę, która zaczęła piec, ale sekundę później ból ustąpił.
-Nie byłam szczepiona, odkazi- mruknęła pod nosem i poszła do kuchni. Zaczęła tam węszyć i wszystko otwierać. Najwyraźniej czegoś szukała.

Cris upadł z hukiem na podłogę. Gdy ona stanęła na nim pod postacią człowieka ten zacisnął zęby. Lecz gdy go potraktowała pokrzywą to cicho zasyczał. Gdy wadera poszła szukać czegoś ten podczołgał się do telewizora. Był przy nim mały przycisk. Cris chciał go nacisnąć lecz cię rozmyślił. Położył się na podłodze i czekał co zrobi z nim nieznajoma.

Zamieniła się w człowieka. Pootwierała wszystkie szafki i zamieniła się w wilka wyszukując mięsa. Po chwili wyczuła go w lodówce, no tak! Czemu wcześniej nie pomyślała. Wyciągnęła z lodówki całe mięso i zjadła je w ekspresowym tempie. Pozamykała wszystko i wychodząc z kuchni łapą domknęła zamrażalkę. Weszła do salonu, oblizała się po pysku.

Cris wreszcie się namyślił. Bał się dziewczyny. Przeleciał ręką po ścianie i znów znalazł przycisk. Nacisnął go i zamienił się w wilka. Spojrzał podstępnie na waderę.
-Ha! Masz kłopoty!-powiedział do niej i uśmiechał się wrednie.

Arcana zaś, zupełnie niedawno przyjęta do grona genetyków, od razu musiała zasuwać po jakiegoś zmiennokształtnego. Niewiele wiedziała na ten temat - po prostu miała tam być i to jak najszybciej i ochronić jakiegoś chłopaka, czy tam wilka. Powiedzieli jej tylko, że jest rudzielcem. Łał, to całkiem sporo. Miała zobaczyć, co się dzieje, a cała reszta tej szajbniętej zgrai dołączy się niedługo.
Wraz z Shadow na prawym barku wparowała do domu, trochę jakby niepewnie. Gdy dostrzegła dwa wilki. Rudego zostawiła w spokoju, zaś w waderę wymierzyła jakimś tam pistolecikiem (nie znam się na tym, wybaczcie oo').
- Odejdź.

Doskoczyła do "rudzielca" i złapała zębami za jego krtań. Wyglądało to zupełnie jak "Nim mnie zastrzelicie zdążę go zabić". Można to było wywnioskować po znaczącym patrzeniu na pistolet. Warknęła jeszcze wciąż trzymając jego krtań.

Doszła do wniosku, że strzelanie na nic się tu nie zda. Jej miłość do zwierząt nie pozwoliłaby jej zabić wilczycy, więc wysunęła z kieszeni strzykawkę. Było w niej trochę pentobarbitalu sodu lecz nie na tyle, by zniszczyć organizm Serishy od środka. Korzystając z tego, że wadera wgryzła się w ciało wilka i raczej nieprędko go puści błyskawicznie wstrzyknęła jej połowę środka usypiającego domięśniowo; jednak Shadow gwałtownie zeskakując z jej barku sprawiła, że ta zachwiała się, a igiełka przypadkowo wbiła się także w łapę rudego. Ups?
Podniosła się i uskoczyła, by w razie ataku nie zostać pogryzioną (co w sumie byłoby w jej wypadku normalne).
Wyjrzawszy przez okno dostrzegła jakiegoś wysokiego mężczyznę, który wszedł do domu bezceremonialnie.
- Zmieniły się plany co do zmiennokształtnych. Ty, jak widzę, zadziałałaś jednak zanim ci to powiedziano. Dobrze...
Nie rozumiejąc zbyt wiele z tego schowała strzykawkę, kątem oka obserwując oba wilki.

Cris lekko jęknął gdy Nieznajoma go ugryzła. Od razu zamarł w bezruchu. Gdy wilk dostał zastrzyk, zamienił się w człowieka i zasnął.

Wadera długo walczyła z tym środkiem. Zrobiła chwiejny krok w stronę sprawczyni i kolejny by zaraz ruszyć ku mężczyźnie. Jednak nie dała rady! Padła na ziemię jeszcze przez chwilę walcząc, po czym zasnęła.

Kąciki jej warg drgnęły w górę, zaś sama Arcana obróciła się w stronę mężczyzny.
- Co zamierzacie z nimi zrobić? - co jak bo, ale do wszystkiego była nastawiona dość nieufnie.
- Najpierw zobaczymy, co to za osobniki. Później zaś w zależności od tego, co zobaczymy albo zostaną odstrzeleni, albo znów zabrani do instytutu - odparł wręcz beztrosko mężczyzna - Pani ma doświadczenie, proszę odpowiednio zająć się wilkiem. Ja zaś wezmę chłopaka.
Zmierzyła go raczej beznamiętnym spojrzeniem, po czym z torby wyjęła halti. Założyła go waderze na łeb, oczy przewiązała opaską, po czym - z niemałym trudem - dźwignęła ją i wyniosła przed dom. Tam też i Cristian, i Serisha trafili do samochodów, którymi to wszyscy sobie radośnie odjechali, lalala~

[zt]

Rzuciła się na sofę i ukryła twarz w dłoniach. Na panelach powstawały małe wodne plamki łez. Całe oczy Seri poczerwieniały a jej wzrok zmarkotniał.

Cris pojawił się nad Seri.
-Nie płacz.-powiedział do niej czule.

W jednej chwili wstała z sofy i chcąc go złapać za gardło. Niestety zapomniała, że on nie żyje i uderzyła ręką w ścianę. Syknęła jedynie i usunęła się na ścianie.

Cris usiadł obok Seri(chyba usiąść może?) Patrzył się na nią ze smutkiem.



_________
Brak weny!!!

-Nie chcę cię znać! Idź sobie, zostaw mnie i pozwól mi się zabić- powiedziała i wybiegła szybko do łazienki. Była cała zapłakana, wręcz nieprzewidywalna.

Cris spuścił tylko głowę.
-Kurde, dlaczego nie mogę jej zatrzymać.-powiedział ze smutkiem. Wstał i poszedł za nią.