Biała Rzeka

Lekki uśmiech nie znikał z jej twarzy ani na moment. Chciała coś powiedzieć, gdy tylko uniósł jej głowę w górę. Jednak nim zdążyła się odezwać, chłopak zaczął ją całować. Mimo wszystkiego, co mówiła przez całe dwadzieścia lat swojego życia nie zamierzała tego przerywać. Zamknęła oczy.

Dotruchtał tu lekko w swej wilczej postaci. Pierwszy raz był w tej okolicy. Zatrzymał się i usiadł niedaleko krzaków. Rozejrzawszy się, zatrzymał wzrok na... Dayo i Nicolasie.
Cofnął się o krok, przymrużając oczy. Obrócił się o 180 stopni, by niezauważony oddalić się czym prędzej.

Z pewnością trwałaby tak do końca, jednak słysząc skrzyp śniegu uchyliła nieznacznie powieki. Odsunęła się od Nico i rozejrzała, mrużąc oczy. Jej wzrok zatrzymał się na wilku. Znajomym wilku. Od razu dostrzegła fiolkę z zielonym płynem zawieszoną na jego szyi. Uniosła lekko lewą brew w górę i podniosła się. Cichy trzask kości oznajmił jej, że naraziła je na odmrożenie. Spojrzała za Akim, po czym zamieniła się w wilka. Pognała za nim i zatrzymała, łapiąc go za ogon.
- Co się stało...?

Słysząc, że biegnie w jego stronę tylko przyśpieszył kroku. Jednak Dayo dorwała go. Nie patrzył na nią, wzrok miał wbity w przestrzeń.
- Dayo, ja... - odezwał się nagle, uśmiechając się gorzko. Stulił uszy. - ... Nieważne już - dodał szybko, wyszarpując jej z pyska ogon. Puścił się biegiem przed siebie, nawet nie patrząc, gdzie biegnie.

*nmgt*

Spojrzała na niego dziwnie, nic nie rozumiejąc. W ogóle, Dayo mało co rozumiała.
- Aki... - wymamrotała, odprowadzając go spojrzeniem. Spuściła łeb, a sierść garściami opadała na śnieg. Gapiła się tępo w śnieg, po czym ruszyła w stronę Nico. Liczyła na to, że kiedyś uda się jej w końcu porozmawiać z Akim.

Próbował wstać ale przymarzł - yyy.. DAyo mam jakby taki mały problem - zaczął się głupawo uśmiechać - przymarzłem tak jakby hy hy hy - znowu zaczął się podnosić ale nic z tego

Przesunęła dłonią po twarzy, robiąc typowego facepalma. Skrzyżowała ręce na piersi, spoglądając na Nico. Pokręciła głową z dezaprobatą, podchodząc do niego. Chwyciła go za dłoń i pociągnęła w swoją stronę.
Efekt tego był taki, że Nico się od ziemi oderwał, a Dayo zagrzebała się w zaspie...

Jakby tego było mało to gdy Dayo wpadła w zaspa Nick poleciał za nią więc tak perfidnie się złożyło ,ze leżał na niej - sorry

Nico był za blisko. Zdecydowanie za blisko. Tyle, ze panience Dayo taka bliskość nie przeszkadzała, choć z innej perspektywy mogłoby to wyglądać co najmniej... dziwnie. Mimo wszystko, zachowując niemalże nienaruszoną - bo jakiś tam niewyraźny uśmieszek na jej facjacie się malował - maskę obojętności wyprostowała ręce, zrzucając Nicolasa na bok. Wygrzebała się z zaspy unosząc się do siadu, przyozdobiona na głowie kupką śniegu. Wzdrygnęła się nieznacznie.
- Lepiej idź do domu albo gdzieś, gdzie jest ciepło. Chyba, że lubisz mieć zapalenie płuc... - chrypnęła nagle, przerywając unosząca się nad nimi irytującą ciszę.

- apsik tiia- powiedział kierując się w kierunku domciu

Wychrypiała coś niezrozumiale pod nosem, kierując wzrok na niebo. Czarne chmury. Nie wygląda to dobrze. Zmrużywszy oczy ruszyła przed siebie. Słysząc grzmot niemalże podskoczyła, zmieniając się w wilka i przyśpieszając kroku. Po chwili juz jej tu nie było.

[z/t]