Park

Piękny stary park znajdujący sie w centrum miasteczka miał swój klimat, może nie był największy ale nadrabiał to wszystko tym właśnie klimatem. Mężczyzna usiadł na jednej z ławek i wyciągnął laptopa wojskowego i zaczął czytać wciąż to nowe informacje o swojej nowej pracy. Sięgnął do kieszeni i wyciągnął papierowa paczek Lucky Stricków i odpalił jednego za pomocą swojej ukochanej zapalniczki Zippo.

Tymczasem nieopodal pojawiła się dziewczyna ubrana w granatowy dres, z kołnierzem zapiętym pod szyję tak, że nie widać było połowy jej twarzy i ze związanymi włosami. Z tyłu dresowych spodni, zaczepiona na doszytej szlufce była długa, zwinięta lina. Ran szła z rękoma schowanymi w głębokich kieszeniach spodni i ponurym wyrazem twarzy. Właściwie nie wiedziała, co ją poniosło do miasta po długim czasie przebywania z dala od tego miejsca. Nie lubiła tłumów, nie lubiła ludzi, nie miała tu teraz żadnej sprawy do załatwienia. Idąc bokiem chodnika, zbliżała się dość szybko do ławki na której siedział mężczyzna z laptopem - Nestor. Nie zwróciła na niego najmniejszej uwagi, pogrążona w myślach. Będąc już dość blisko niego, niedbale wytarła czoło, rozmazując lekko krew sączącą się powoli z głębokiego zadrapania, którego musiała nabawić się gdzieś w lesie.

Mężczyzna spojrzał na nią i na jego twarzy pojawiło się zdziwienie-Nic ci nie jest?-Spytał ją, wolał zaskarbić sobie przyjaźń miejscowych by później móc liczyć na ich pomoc w czasie poszukiwań.Wkurzało go to, wkurzało że znowu siedzi na jakimś zadupiu czekając na jakiekolwiek wytyczne co do swojej roboty narazie wiedział na jej temat tyle co nic, co doprowadzało go do furii.Sięgnął do plecaka i wyciągnął apteczkę którą zawsze nosił przy sobie gdyż zawsze mogła się przydać.

Wtem dziewczyna zatrzymała się w bezruchu i popatrzyła na człowieka kątem oka, a po chwili odwróciła do niego twarz i popatrzyła krótko na apteczkę. - Nie, dziękuję, poradzę sobie. - powiedziała uprzejmym głosem, ale ze zdenerwowaniem na twarzy. Podczas gdy z jej czoła popłynęła cieniutka stróżka krwi, usiadła na ławce odwracając swoją uwagę od mężczyzny..

Dziwne-pomyślał i mocno się zaciągnął podejrzanie sie zachowywała a on tego nie lubił a nie dostał nawet broni w razie jakiejkolwiek akcji w terenie.-Na pewno wszystko ok?-Spytał ją jeszcze raz, miłym głosem-Z czoła leci ci Niagara krwi i niby nic ci nie jest?-Spytał spokojnie zaciągając się papierosem. I zamknął laptopa i włożył go do plecaka.

-Często zdarza mi się zadrapać. Robię zdjęcia dzikim zwierzętom. - powiedziała patrząc na człowieka nieprzychylnym spojrzeniem. Nie podejrzewała go o nic, ale miała uprzedzenia do palaczy, jako że nie potrafiła oddychać w dymie papierosowym i bardzo jej przeszkadzał, gdy tylko go wyczuła.

Mężczyzna zgasił sobie papierosa na poharatanej dłoni i rzucił go na ziemie.-Ciekawa praca muszę przyznać.-Oparł się o ławkę,jego twarz pełna blizn była trochę przerażająca ale jego uśmiech od razu psuł wizerunek. Zdjął bluzę pod którą było od groma tatuaży i przewiesił ją sobie przez ramie-Wiec jakim zwierzątkom robisz zdjęcia?-Spytał spokojnie.

Dziewczyna wstała, podeszła do papierosa i podniosła go, a potem wyrzuciła do kosza, po czym znów wróciła na ławkę i rozpięła się lekko, odsłaniając większy kawałek twarzy. - Wilkom. - odpowiedziała krótko, patrząc na mężczyznę badawczym spojrzeniem. - A pan czym się zajmuje?

-Wilkom powiadasz?-Uśmiechnął się do niej, i podrapał po głowie wyciągając.-Cóż...nie lubię rozmawiać o swojej prac.-Wyszczerzył zęby, wolał o niej nic nie mówić niż tłumaczyć że jest człowiekiem od sprzątania syfu którzy powoduje rząd wielkich i silnych stanów zjednoczonych.

-Kasjerzy, murarze, ludzie sprzątający i tym podobne zawody odgrywają ważną rolę w naszym społeczeństwie, nie ma się czego wstydzić, jeśli to o to chodzi. - zachichotała trochę złośliwie.

-Robienie zdjęć wilkom tez jest bardzo pożyteczne, każdy zoofil na świecie ci za nie podziękuje-spojrzał na nią ze złośliwym uśmiechem,zastanawiał się jaki by sobie zawód wymyśleć-Jestem kucharzem-Uśmiechnął sie

Ran wyszczerzyła się w uśmiechu i założyła ręce za głowę opierając się na nich i rozluźniając się nieco, choć w ciąż raz po raz rozglądała się. - Niech się pan na mnie nie obraża, jeśli będę nieuprzejma. "Zawsze można być miłym dla tych, którzy nas nic nie obchodzą", jak to mówią. - rzekła ciągnąc rozmowę. Lubiła mieć dużo znajomości, zawsze się przydają. - Pracuje pan w jakiejś restauracji?

-No można tak powiedzieć...robie na stołówce w laboratorium genetycznym- Delikatnie się uśmiechnął i podrapał znów po głowie-No ale nie żeby jakieś tam tandetne żarcie,tylko jakieś wysrane przysmaki dla tych jajogłowych...pazerne ch***e-Pokręcił głową.-Robią same problemy a ich robota nic nie przynosi i ciągle coś wymagają.-Powiedział bawiąc sie zapalniczką.

Zmrużyła oczy i przesunęła się niespokojnie, ale przybierając znudzoną minę. - Brzmi jak ciekawa praca. Nie lubię genetyków. Zawsze wydaje mi się, że robią coś, co chcieliby ukryć i to nic dobrego. - mówiła Ran, starając się wyczuć rozmówcę. A nuż okazałby się ciekawym źródłem informacji?

-Ano tak robią...banda idiotów same kłopoty przez nich-Ziewnął, myśląc ile razy już musiał po nich sprzątać w cały stanach znajdują się takie ośrodki i każdy z tych debili chce przylizać tyłki prezydentów by dostawać więcej kasy wymyślają swoje eksperymenty. Przypomniał sobie swoja ostatnia robotę...na jaki twarzy pojawił się dziwny grymas.-Hmm czasami uda mi się podsłuchać co oni tam gadają o tych swoich eksperymentach...ale narazie wyglądają jakby wdepli w niezłe gówno.-Zaśmiał się,i on miał być jednym z tych którzy owego problemu mieli się pozbyć,ale szerszych informacji jeszcze nie dostał.

-Coo? - rzekła rozbawionym tonem udając zamyślenie. - Mam nadzieję, że ich problemy nas nie dotkną. Lubię swoją pracę. - ciągnęła dalej i popatrzyła na mężczyznę. - Jeszcze wyprodukują jakąś chupakabrę.

-Żeby tylko...-Pomyślał o tych mniej udanych eksperymentach i delikatnie sie skrzywił.-A tak w ogóle to jak ci na imię?-Spytał spokojnie,i wyciągnął paczkę papierosów z kieszeni, powolnym ruchem.

W mgnieniu oka Ran przybrała poważną minę, ale zreflektowała się natychmiast i równie szybko znów się uśmiechała. - Samanta. - powiedziała krótko. - Wystarczy Sam. A panu?

-Nestor-Powiedział spokojnie wyciągając papierosa z małej paczki,miał zmęczony zwrok jakby już był czymś zmęczony lub czymś co mogło nadejśc,na twarzy widać też było smutek jakby ukrywał w sobie coś co tak naprawdę robi i czym się zajmuje. Ta robota go męczyła i do tego nie mógł się z niej wycofać...

-Coś się stało, panie Nestor? - zapytała dziewczyna w reakcji na ponurą aurę roztaczaną przez człowieka. - Wygląda pan na niezadowolonego. Problemy w pracy?

-Można tak powiedzieć zapowiada mi sie znowu dużo roboty...bardzo dużo-Ziewnął po czym odpalił papierosa,poprawił bandaże na dłoniach.-Moja praca wymaga sporo poświecenia i nie zwracania uwagi na tak zwane drobnostki-Powiedział, za dużo mówił o wiele za dużo , nie powinien musiał jakoś uciec od tego tematu-Ale tak to wszystko w porządku-Uśmiechnął się.

-Praca kucharza? - uniosła brwi.

-Tak,wiesz w grupie musimy ciągle ciężko pracować żeby nie stracić pracy...dobra posadzka i kasa dobra-Powiedział z uśmiechem i mocno zaciągnął sie papierosem,wypuszczając dym powoli przez delikatnie przymknięte usta.

-No tak. - przyznała i odwróciła głowę obserwując trawnik. - Genetycy muszą się chyba dobrze odżywiać. - stwierdziła i umilkła na chwilę. Nadal zastanawiała się, jak wyciągnąć więcej użytecznych informacji. - A pan lubi wilki? - znów spojrzała w jego kierunku.

-Są mi obojętne...jak większość rzeczy w moim życie nie mogę się rozdrabniać bo cały syf naokoło mnie zacznie mnie obchodzić a potem mnie zniszczy od tego myślenia o nim...ale i tak muszę przyznać ze to cwane stworzenia.-Powiedział zaciągając się papierosem,patrzył jak robi się coraz ciemniej w parku.